Ναρκωτικά

Η ΜΙΑ ΟΨΗ:          

Η νεολαία σε κάθε εποχή και σε κάθε τύπου κοινωνία αποτελεί το πιο ευαίσθητο, ευάλωτο και ομοιόμορφο στρώμα.

Οι νέοι, είναι συνήθως φορείς του πιο αγνού και ανυπόκριτου ενθουσιασμού, γιατί η πείρα της ζωής δεν τους έχει ακόμη σκληρύνει. Θέλουν να ζήσουν ονειρεύονται να ζήσουν καλύτερα απ’ τους γονείς τους, έχουν όρεξη και ζωντάνια να δημιουργήσουν και μ’ όλα αυτά τα στοιχεία της προσωπικότητάς τους έρχονται αντιμέτωποι με την σκληρή πραγματικότητα της σύγχρονης μεταπολεμικής ζωής. Η αδυναμία πρόσβασης στη μόρφωση για πολλούς νέους, η ανεργία, η έλλειψη ενδιαφερόντων όπως ο αθλητισμός, η μουσική και το γενικότερο κλίμα της κατάρρευσης των ηθικών αξιών, της αποξένωσης και της συνολικότερης αλλοτρίωσης των ανθρωπίνων σχέσεων είναι το οδυνηρών ξύπνημα για το νέο από τον κόσμο του παραμυθιού της παιδικής ηλικίας.

Οι κοινωνιολογικές έρευνες έδειξαν πως ο σημαντικότερος παράγοντας που κάνει το νέο ευάλωτο στην προοπτική των ναρκωτικών είναι η οικογενειακή κατάσταση.

Παιδιά από διαλυμένες οικογένειες με προβλήματα στις σχέσεις όχι μόνο απέναντι στα ίδια αλλά και μεταξύ των γονιών, παιδιά που δεν ένιωσαν αρκετή συντροφικότητα και ενδιαφέρον, που δεν βρήκαν τη συμπαράσταση και τη βοήθεια απ΄ το περιβάλλον της οικογένειάς τους δύσκολα «χτίζουν» μια υγιή, δυνατή προσωπικότητα, ικανή ν’ αντιμετωπίσει τις αποτυχίες, ν’ αγωνιστεί για να ξεπεράσει το πρόβλημα. Να πει «όχι» στην εύκολη λύση της απατηλής ευτυχίας. Δεν είναι εύκολο σε νέους που προέρχονται από αυτούς τους τύπους οικογενειακού περιβάλλοντος να πουν «όχι» στην συντροφικότητα που φαίνεται να δένει τα μέλη μιας παρέας που μοιράζεται κάτι τέτοιο. Είτε μοιάζει μ’ ευχάριστο παιχνίδι, είτε υπόσχεται μια ευτυχία αλλόκοτη, είτε αποτελεί μια πρόκληση επιτέλους να κάνει κάτι που ο ίδιος επιθυμεί και όχι οι γονείς του.

Αναφέρονται περιπτώσεις νέων ναρκομανών που προέρχονται από υγιείς οικογένειες και καθόλου προβληματικές . Πώς εξηγείται αυτό; Πιθανώς εδώ να υπάρχει η έλλειψη έγκαιρης ενημέρωσης των παιδιών αυτών για τους κινδύνους απ’ τη χρήση των ναρκωτικών.

Παιδιά σωστά ενημερωμένα με πιο σιγουριά λένε ΟΧΙ στα ναρκωτικά ΝΑΙ στη ζωή και πιο εύκολα ξεφεύγουν από τις παγίδες που τους στήνουν οι επιτήδειοι πλασιέ του θανάτου. Χωρίς λοιπόν κινδυνολογίες πρέπει οι γονείς να εξηγούν στα παιδιά βασικά και απλά πράγματα για τα ναρκωτικά

1)Δεν θα πρέπει να υποκύπτει στις πιέσεις των άλλων δήθεν φίλων ή γνωστών να δοκιμάσει το τσιγάρο ή να πάρει κάποιο χάπι ή να πιεί ένα ποτό για να νιώσει καλύτερα, -να ανέβει-. Αν του συμβεί κάτι τέτοιο να ενημερώσει αμέσως τους γονείς για να το βοηθήσουν. Κάποια παραδείγματα για παιδιά που παρασύρθηκαν από κακές παρέες και από αγνοία ίσως να τα προβληματίσουν και να παραδειγματιστούν.

2)Ποτέ να μην αφήνουν ένα ποτό έκθετο, να σηκώνονται να χορέψουν ή να συζητήσουν, στην καφετέρια ή στο πάρτυ και όταν ξαναγυρίσουν να το πιουν. Ακόμα και ο καρδιακός τους φίλος μπορεί έστω για να σπάσει πλάκα να του ρίξει μέσα κάποιο υπνωτικό. Αλκοόλ σε συνδυασμό μ’ ένα υπνωτικό χάπι γίνεται ένα δυνατό ναρκωτικό. Πίνοντάς το λοιπόν το παιδί έχει πάρει την πρώτη του δόση.

3)Ποτέ να μην καπνίζει αλλά και αν θελήσει να καπνίσει καλύτερα ν’ αγοράζει δικά του τσιγάρα. Ένα τσιγάρο έχει ναρκωτική ουσία μέσα:

?   Δεν είναι σαν του εμπορίου

?   Δεν έχει φίλτρο

?   Η στάχτη δεν στέκεται στην καύτρα

?   Η στάχτη μαδάει μόνη της

?   Η καύτρα έχει έντονο κόκκινο χρώμα.

4)Ν’ αποφεύγει παρέες που καταλαβαίνει ότι κάνουν χρήση ύποπτων ουσιών.

 5) Ν’ αποφεύγει στέκια χρηστών γιατί μπορεί να μπλεχτεί μαζί τους.

 6)Να μάθει να ξεχωρίζει τον ναρκομανή:

?   Μάτια κόκκινα

?   Μικρές κόρες που όταν ο ναρκομανής έχει πάρει την δόση του γυαλίζουν έντονα

?   Κοκκινίλα κάτω απ’ τα μάτια

?   Ξύσιμο της μύτης

?   Αστάθεια στα χέρια.

Πιθανώς αυτά τα στοιχεία να βοηθήσουν για τον εντοπισμό ενός ατόμου που κάνει χρήση ναρκωτικών.

7)Ν’ απομυθοποιήσουμε τα ναρκωτικά στα παιδιά μας γιατί διαφορετικά εξάπτεται η φαντασία τους με αποτέλεσμα πολλά παιδιά να τα δοκιμάζουν από περιέργεια.

8)Να τονίζουμε στα παιδιά μας ότι όποιος παίζει με τα ναρκωτικά πάντα χάνει. Κερδισμένος είναι εκείνος που δεν παίρνει μέρος σ’ αυτό το παιχνίδι. 

Συνέντευξη από την κ. Τρομπούκη Γεωργία.

Πότε αρχίσατε να ασχολείσθε με τον αθλητισμό;

Σε ποιο άθλημα επιδοθήκατε;

Ξεκίνησα αθλητισμό λίγο μεγάλη στην τρίτη λυκείου, γιατί εκεί που έμενα, στη Ναύπακτο, δεν υπήρχαν προπονητές , μετακόμισα στο Αγρίνιο και προπονήθηκα. Το βασικό μου αγώνισμα ήταν τα 800m με επίδοση 2΄ 02΄΄ 67 που αποτελούσε για πολλά χρόνια πανελλήνιο ρεκόρ. Έκανα όμως και άλλα αγωνίσματα, 400m απλά με επίδοση 54΄΄ πανελλήνιο ρεκόρ, 400m εμπόδια και 1500m με πανελλήνιο ρεκόρ.

Τι σας έκανε να ασχολείστε με τον αθλητισμό;

Μου άρεσε πολύ να τρέχω και ονειρευόμουν πάντα να γίνω μια μεγάλη αθλήτρια.

Πως συνδυάσατε μαθήματα στο σχολείο και αθλητική δραστηριότητα;

Πολύ δύσκολα και μέσα από θυσίες. Άφησα στην άκρη ορισμένα πράγματα και ασχολιόμουν με την προπόνηση.

Ποια ήταν η πορεία σας ως αθλήτρια;

Ποιες δραστηριότητες είχατε;

Από την πρώτη στιγμή που ασχολήθηκα άρχισα να διακρίνομαι. Πρώτη στιγμή που ασχολήθηκα άρχισα να διακρίνομαι. Πρώτη στην Ελλάδα με αμέτρητα πανελλήνια ρεκόρ, Βαλκανιονίκης, Μεσογειονίκης και νικήτρια στις περισσότερες συναντήσεις.

Τι θυμάστε περισσότερο από την αθλητική δραστηριότητα;

Τα πάντα και τις καλές και τις άσχημες στιγμές. Η πιο ωραία θύμηση είναι στους βαλκανικούς αγώνες στο Βουκουρέστι που πήρα μετάλλιο, στην πιο δύσκολη κούρσα της ζωής μου.

Πώς να μη θυμάμαι ακόμη, όταν το 1982, στους Πανευρωπαϊκούς αγώνες της Αθήνας, μπαίνω στο Ολυμπιακό στάδιο με τις άλλες αθλήτριες για να τρέξουμε 800m και άκουγα 80.000 κόσμο να φωνάζει το όνομά μου. Αισθάνθηκα περήφανη για τον εαυτό μου, αλλά και υπεύθηνη απέναντι σ’ όλον αυτόν τον κόσμο. Δεν ήθελα να τους απογοητεύσω? ανεπανάληπτο συναίσθημα.

Πως θα σχολιάζατε την αθλητική δραστηριότητα στην πόλη μας;

Επειδή τυχαίνει να είμαι προπονήτρια στο στάδιο, διαπιστώνω με χαρά, ότι το Αγρίνιο διαθέτει πολύ αξιόλογους αθλήτες, με διακρίσεις και θα’ θελα να αναφέρω ότι πολλοί αθλητές φοίτησαν και φοιτούν εδώ στο σχολείο σας.

Θα συμβουλεύατε τους νέους αθλητές να ασχολούνται με τον αθλητισμό;

Όχι μόνο τους συμβουλεύω, αλλά συνέχεια τους παροτρύνω να ασχολούνται.