« Πότε θα σε συναντήσω;»
Οι διαδικτυακές δραστηριότητες με σεξουαλικά χαρακτηριστικά είναι έντονα διαδεδομένες στις μέρες μας. Το διαδίκτυο αποτελεί ένα γρήγορο μέσο διασποράς, για τυποποιημένες εκδοχές εμπορικής και ερασιτεχνικής πορνογραφίας ενώ παράλληλα νέες μορφές σεξουαλικών διαδράσεων εδραιώθηκαν, όπως το διαδικτυακό φλέρτ και το διαδικτυακό sex ή cybersex. Η έκθεση και η συμμετοχή των παιδιών και των εφήβων σε όλες τις διαδικτυακές εφαρμογές διαμέσου των σελίδων κοινωνικής δικτύωσης (με δημοφιλέστερο το facebook), φαίνεται να επιφέρει αξιολογήσιμους κινδύνους. Η ευαλωτότητα και η ανθεκτικότητα στην παγίδευση στον ιστό καθώς και η πυροδότηση της σεξουαλικής ανασφάλειας των παιδιών και των εφήβων σε σχέση με το σώμα τους λόγω της απόκλισης από τις προβαλλόμενες εξιδανικευμένες φιγούρες(όλες οι νέες θα πρέπει να είναι αδύνατες με τέλειες αναλογίες και όλες θα πρέπει να μοιάζουν με τα μοντέλα -πρότυπα), οδηγεί ένα σημαντικό αριθμό -κυρίως έφηβων κοριτσιών-να συναντήσει κάποιον άγνωστο που «γνώρισε» στον εικονικό κόσμο χωρίς καμιά φορά να ξέρει απολύτως κανένα στοιχείο για τον ίδιο.
Ποιοι κίνδυνοι αναδύονται από μία τέτοια συνάντηση;
Καταρχάς κανείς δεν γνωρίζει αν το πρόσωπο που εικονίζεται στο συγκεκριμένο προφίλ είναι πραγματικό. Πολλές φορές άτομα μεγαλύτερης ηλικίας δημιουργούν ψεύτικα προφίλ, αλλάζουν τα χαρακτηριστικά τους και την ηλικία τους και δεν διστάζουν να προσκαλέσουν νεαρά κορίτσια να βγουν μαζί τους. Παραμελημένα κορίτσια που συμπεριφέρονται με τρόπο, σεξουαλικά, προκλητικό στο διαδίκτυο έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να προτιμηθούν από κάποιον άντρα που ψάχνει μικρά κορίτσια για γνωριμία. Είναι εμφανές ότι στις περισσότερες περιπτώσεις οι έφηβες που θα συναντηθούν με έναν άγνωστο δεν θα καταφέρουν να αποφύγουν το ερωτικό ραντεβού με τις απρόβλεπτες συνέπειες.
Tί να κάνουν οι γονείς;
Οι επικίνδυνες συμπεριφορές από μέρους των κοριτσιών μπορούν να αποφευχθούν όταν οι γονείς αφιερώνουν χρόνο στο παιδί τους, συζητώντας μαζί του για θέματα που το αφορούν, όταν περνούν αρκετές ώρες μαζί του αναζητώντας υλικό ή πληροφορίες που το ενδιαφέρουν, και όταν παρακολουθούν διακριτικά τις δραστηριότητες του παιδιού τους στο διαδίκτυο χωρίς να το κατασκοπεύουν.
Αυτό που τα παιδιά χρειάζονται από τους γονείς τους είναι να μοιράζονται πράγματα μαζί τους και όχι να αγοράζουν υλικά αγαθά στην προσπάθεια να αναπληρωθεί ο χαμένος χρόνος που δεν αφιερώθηκε στα παιδιά τους.
Επιπλέον, κανένα λογισμικό δεν είναι ικανό να προστατέψει το παιδί παρά μόνο η γονική παρουσία και η διακριτική επίβλεψη. Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής και το internet δεν είναι ούτε η «παραμάνα» ούτε η «νταντά» που μας «κρατάει» τα παιδιά και εμείς «κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου» ή ασχολούμαστε με τον εαυτό μας ή ξεκουραζόμαστε. Εν κατακλείδι, όταν οι γονείς μεγαλώσουν τα παιδιά τους με αρχές και αξίες μπορούν να αισθάνονται σχετικά ήσυχοι ότι εκείνα θα συμπεριφέρονται σωστά ακόμη και όταν οι ίδιοι οι γονείς απουσιάζουν.
Βασιλική Κ. Μουρατίδου